فیبروم رحم و بارداری همیشه با خود نگرانی‌ها و سوالاتی را به همراه دارد. به طور کلی ممکن است فرد در دوران بارداری فیبروم‌های رحمی را تجربه کند. در این مقاله قصد داریم به موضوع فیبروم رحم و بارداری و نیز مشکلات احتمالی و درمان آن در این دوره ی حساس بپردازیم. اگر شما نیز مبتلا به فیبروم رحم می باشید و نگران عوارض آن برای خودتان و سلامت کودک تان هستید، همراه ما در این مقاله باشید.
اختلالات وجود فیبروم در بارداری
یکی از نگرانی‌های مادران باردار وجود فیبروم در دوران بارداری است. اولین سوالی که در این لحظه برایمان ایجاد می‌گردد، این است که حضور فیبروم (میوم‌ها) در دوران بارداری چه نشانه‌هایی را با خود می‌تواند به همراه داشته باشد. به طور وجود فیبروم در دوران بارداری می‌تواند موارد زیر را با خود به همراه داشته باشد:
- خونریزی: وجود فیبروم‌های بزرگ یا وجود فیبروم‌های بسیار در رحم می‌توانند باعث خونریزی رحمی بیش از حد شوند. این خونریزی می‌تواند موجب خونریزی بین دوره‌های قاعدگی، خونریزی شدید در طول دوره‌های قاعدگی و حتی خونریزی در طول بارداری شود. این ممکن است منجر به نیاز به مراقبت های خاص و در موارد شدیداً خونریزی با عمل جراحی شود. توجه داشته باشید که در صورت بروز علائم با حفظ خونسردی به بهترین متخصص زنان مراجعه کرده و درمان را آغاز کنید.
- مشکل در زایمان: در میان مشکلاتی که این عاره می‌تواند با خود به همراه داشته باشد، مشکل در زایمان، یکی از پررتنگ‌ترین مسائلی است که برای افراد باعث ایجاد نگرانی می‌شود. بهتر است بدانیم فیبروم‌های بزرگ و مکان قرارگیری نزدیک به دهانه رحم ممکن است باعث ایجاد مانع، در مسیر طبیعی زایمان شوند. این موضوع می‌تواند احتمال نیاز به عمل سزارین را افزایش دهد.
- درد: فیبروم‌های بزرگ و مکان قرارگیری نزدیک به عصب‌ها و ساختارهای اطراف ممکن است درد و عدم راحتی را در دوران بارداری ایجاد کنند.
- کمبود جریان خون: فیبروم‌های بزرگ می‌توانند به عنوان یک مانع برای جریان خون به رحم عمل کنند و باعث کاهش نمودن جریان خون به جنین شوند. این ممکن است به کمبود تغذیه برای جنین منجر شود و در موارد شدید، باعث ایجاد تاخیر در رشد جنین یا کمبود خون در جنین شود.
اگر شما در دوران بارداری با فیبروم‌ها مواجه هستید، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما می‌تواند وضعیت شما را بررسی کرده و راهنمایی مناسب در مورد مراقبت‌ها و درمان‌های لازم ارائه دهد. در برخی موارد، پزشک ممکن است توصیه کند که فیبروم‌ها پیش از بارداری با جراحی برداشت شوند. باید توجه داشته باشیم که این عارضه می‌تواند برای کودک نیز عوارضی را به همراه داشته باشد. به طور مثال نوزادی که از مادر دارای فیبروم رحمی در بارداری متولد می‌شود، ممکن است وزن پایین را تجربه کند. البته باید توجه داشته باشیم که بروز این علائم با توجه به محل قرارگیری و تعداد فیبروم ها در دوران حاملگی متفاوت است. در نتیجه همه‌ی فیبروم‌ها باعث ایجاد عوارض در بارداری نخواهند شد.
آیا باید فیبروم ها قبل از بارداری جراحی شوند؟
در رابطه با این موضوع می توان گفت، همه ی فیبروم ها نیاز به جراحی قبل از بارداری ندارند، بلکه بسته به نظر پزشک متخصص زنان جراحی قبل از حاملگی انجام می شود. در مواردی جراحی حتی می تواند منجر به افزایش ریسک فرد باردار گردد.
چرا که اگر بدون دلیل کافی جراحی قبل از بارداری صورت گیرد، ایجاد اسکار روی رحم ناشی از جراحی، می تواند باعث افزایش چسبندگی شده و همچنین خطر پارگی رحم حین بارداری را افزایش دهد و لذا زندگی فرد باردار را به مخاطره بیندازد. به طور کلی تصمیم در مورد جراحی برداشت فیبروم قبل از بارداری بستگی به عوارض و شرایط خاص شما دارد. در برخی موارد، جراحی قبل از بارداری ممکن است توصیه شود، اما در موارد دیگر، می‌توان با مراقبت‌های غیر جراحی در طول بارداری برخی از عوارض را کنترل کرد. همانطور که یش‌تر اشاره کردیم تصمیم در مورد جراحی برداشت فیبروم قبل از بارداری باید توسط پزشک شما بر اساس وضعیت شما و شرایط خاص شما انجام شود. عواملی که ممکن است در تصمیم پزشک تاثیرگذار باشند عبارتند از:
1. اندازه و مکان فیبروم: فیبروم‌های بزرگ و مکان قرارگیری نزدیک به دهانه رحم ممکن است باعث ایجاد مانع در طبیعی زایمان شوند و نیاز به عمل سزارین را افزایش دهند. در این موارد، پزشک ممکن است توصیه کند که فیبروم‌ها قبل از بارداری جراحی شوند.
2. عوارض و نشانه‌ها: اگر فیبروم‌ها عوارض شدیدی مانند خونریزی شدید، کمبود جریان خون به رحم یا درد شدید ایجاد می‌کنند، جراحی قبل از بارداری ممکن است توصیه شود.
3. سن باروری: در صورتی که زن در سن باروری جوانتری قرار دارد و برنامه‌ریزی برای بارداری بلندمدت دارد، پزشک ممکن است توصیه کند که فیبروم‌ها قبل از بارداری برداشت شوند تا مشکلات بعدی در دوران بارداری را کاهش دهد.
4. دلایل شخصی: عوامل شخصی و ترجیحات زن نیز در تصمیم پزشک تاثیرگذار هستند. این شامل سابقه درمانی، تعداد فیبروم‌ها، تجربه‌های قبلی با بارداری و تمایلات زن به جراحی می‌شود.
کنترل فیبروم در بارداری
لازم به ذکر است که فیبروم ها بیشترین رشد خود را در سه ماهه اول حاملگی دارند و به همین دلیل خطر سقط در سه ماهه اول افزایش می یابد و همچنین خونریزی و لکه بینی در سه ماهه اول مشاهده خواهد شد. لذا استفاده از داروهای هورمونی مانند پروژسترون در سه ماهه اول برای کنترل این علائم و کاهش احتمال سقط جنین گزینه ی مناسبی می باشد.
اما در سه ماهه دوم بارداری، اغلب با کاهش اندازه فیبروم مواجه می شویم. در سه ماهه سوم نیز سرنوشت فیبروم ها متغیر بوده که به صورت عدم تغییر در اندازه یا بزرگتر و کوچکتر شدن خود را نشان می دهند.
نتیجه‌گیری
در این مقاله به بررسی فیبروم رحم و بارداری پرداختیم و دانستیم که این عارضه ممکن است روی باروری و همچنین بر توانایی شما در حفظ بارداری و طریقه زایمان تاثیر بگذارند. توجه داشته باشید که با انتخاب بهترین متخصص زنان می‌توانید این عارضه را کنترل و یا درمان کنید.